Παλιότερα η μοναξιά ήταν συνδεδεμένη με ανεπαρκείς κοινωνικές δεξιότητες ή θεωρείτο μια αλλόκοτη συμπεριφορά, και για αυτό το λόγο συνοδευόταν από στίγμα ή ντροπή. Ωστόσο, η μοναξιά είναι και αυτό ένα αίσθημα έντονο, το οποίο μπορεί να προβάλλει όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικία. Όποτε είναι πολύ σημαντικό αν κάποιος άνθρωπος βιώσει αυτό το αίσθημα να μην το αγνοήσει. Η μοναξιά είναι ένα απαραίτητο συναίσθημα, όπως είναι η πείνα, η δίψα, η σωματική κούραση. Για αυτό το λόγο όπως όλοι οι άνθρωποι δίνουν βαρύτητα και στα παραπάνω συναισθήματα για να τα φροντίσουν, θα ήταν καλό να μην αγνοηθεί και αυτό το συναίσθημα της μοναξιάς καθώς μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη ψυχική και σωματική υγεία.
Η μοναξιά είναι ένα συναίσθημα το οποίο δυσκολεύει την καθημερινότητα των ανθρώπου που τη βιώνουν, και ενώ πολλές φορές γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν (να βγουν έξω, να ενταχθούν σε μια ομάδα), πολλές φορές αυτό δεν είναι εύκολο. Πρώτον, επειδή νιώθουν ότι δεν έχουν την ενέργεια, λόγω του καθημερινού τους προγράμματος και μοιάζει στο μυαλό των ανθρώπων σαν μια επιπλέον δουλειά που πρέπει να καταβάλουν προσπάθεια. Δεύτερον, τα συναισθήματα της μοναξιάς προκαλούν μια κατάσταση υπερδιέγερσης κατά την οποία το άτομο αναζητά ενεργά σημάδια κοινωνικής απειλής ή απόρριψης, κάνοντας το άτομο υπερευαίσθητο σε μια πιθανή απόρριψη ή ψυχρότητα. Συνήθως, όταν ένα άτομο βιώνει μια κοινωνική απειλή, το πιο πιθανό είναι να συμπεριφερθεί με τρόπους που θα οδηγήσουν τελικά στην απόρριψη του. Ενώ το άτομο ξέρει ότι βρίσκεται στο περιθώριο, φοβάται να επανέλθει στο κέντρο για να μην βιώσει ξανά το ίδιο συναίσθημα. Έτσι αποφασίζει να απομακρύνει τον εαυτό του από τους άλλους ανθρώπους γύρω του και ο φόβος της απόρριψης επιβεβαιώνεται.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό όταν ένα κοινωνικό πλάσμα αποχωριστεί την ομάδα του να δυσκολευτεί είτε να επανενταχθεί σε αυτή είτε να βρει μια νέα ομάδα να εισχωρήσει, λόγω του φόβου της απόρριψης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να επικρατήσει η λογική και να διεκδικήσει ο κάθε άνθρωπος αυτό που θέλει. Η αλήθεια είναι ότι αυτό συχνά είναι δύσκολο, και το άτομο βρίσκει ένα σωρό δικαιολογίες, με τις πιο συνηθισμένες ότι είναι κατώτερος ή ανώτερος από τους άλλους. Αυτά τα μοτίβα σκέψης δημιουργούν μια σειρά από αρνητικές σκέψεις απόσυρσης και μεγαλώνουν το αίσθημα κοινωνικής απομόνωσης.
Τέλος, προσπαθήστε να αναγνωρίσετε πότε νιώθετε μόνοι, μην αρνείστε το συναίσθημα αυτό, ούτε να μην κρίνετε αρνητικά τον εαυτό σας. Δώστε χώρο στη μοναξιά σας και προσπαθήστε να συντροφεύεστε το συναίσθημα αυτό, ώστε να μπορέσετε να καταλάβατε τι σας προκαλεί αυτή την αίσθηση και τι είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεστε για να αισθανθείτε καλύτερα.
Στέλλα Γιαρμά, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, MSc
