Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι μόνο τα <<ωραία>>, τα <<καλά>> και τα ευχάριστα συναισθήματα που τους κρατούν πραγματικά ζωντανούς και προσδίδουν βάθος στην ύπαρξη τους και οδηγούν στην ουσιαστική κατανόηση του εαυτού. Συχνά είναι και τα συναισθήματα που δεν είναι αποδεκτά, ή που δεν έχουν εξοικειωθεί μαζί τους και που προτιμούν να τα αποφεύγουν: η αδυναμία, η ντροπή, ο φθόνος, η ζήλια, η οργή, ο θυμός, η θλίψη, το μπέρδεμα. Τα συναισθήματα αυτά μπορούμε μέσα στη πλαίσιο της θεραπείας να τα βιώσουμε και να τα κατατάξουμε. Αυτό είναι εφικτό καθώς το θεραπευτικό πλαίσιο αποτελεί έναν καθρέφτη του εσωτερικού μας κόσμου, ο οποίος είναι πολύ πιο πλούσιος από <<ένα απλώς όμορφο πρόσωπο>>.
