Η προσωποκεντρική προσέγγιση αναπτύχθηκε από τον Carl Rogers τη δεκαετία του 1950 στην Αμερική. Η προσωποκεντρική προσέγγιση ανήκει στην ανθρωπιστική ψυχολογία και επηρεάστηκε από τα φιλοσοφικά κινήματα του υπαρξισμού και της φαινομενολογίας.
Σύμφωνα με τον Rogers, ο στόχος της προσωποκεντρικής προσέγγισης δεν είναι η επίλυση ενός προβλήματος, αλλά η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών που θα βοηθήσουν τον πελάτη να αναπτυχθεί ως άτομο, να αποκτήσει την αυτονομία εκείνη που θα βοηθά να διαχειρίζεται και να επιλύει τα προβλήματά του, και να οδηγείται ως προς την αυτοπραγμάτωση ( το σημείο εκείνο όπου το άτομο έχει φτάσει στο μέγιστο της ανάπτυξης του και της αξιοποίησης των στοιχείων της προσωπικότητάς του). Επιπλέον, η άποψη του για την ανθρώπινη φύση είναι φαινομενολογική, δηλαδή, φτιάχνουμε τη δομή του εαυτού μας σύμφωνα με τις αντιλήψεις μας για την πραγματικότητα. Κινούμαστε προς την αυτό-πραγμάτωση μας μέσα στα πλαίσια της πραγματικότητας που εμείς αντιλαμβανόμαστε.
Η θεωρία του Rogers βασίζεται στην αντίληψη ότι οι πελάτες μπορούν να καταλάβουν τους παράγοντες της ζωής τους, που τους δημιουργούν δυστυχία. Έχουν, επίσης την ικανότητα να «διευθύνουν» οι ίδιοι τον εαυτό τους και να επιτύχουν εποικοδομητικές προσωπικές αλλαγές. Η αλλαγή θα πραγματοποιηθεί εάν ένας θεραπευτής, του οποίου ο εαυτός βρίσκεται σε συμφωνία με την εμπειρία του, μπορεί να εδραιώσει μια σχέση με τον πελάτη του που να χαρακτηρίζεται από γνησιότητα, αποδοχή και ενσυναισθηματική κατανόηση. Η θεραπευτική συμβουλευτική βασίζεται σε μια πρόσωπο με πρόσωπο σχέση που περιέχει τα στοιχεία ασφάλειας και της αποδοχής και στα πλαίσια της οποίας ο πελάτης εγκαταλείπει τις άμυνες του και αποδέχεται και ενσωματώνει εκείνες τις πλευρές του εαυτού του πως έως τώρα αρνιόταν ή διαστρέβλωνε. Οι πελάτες ενθαρρύνονται να χρησιμοποιήσουν αυτή τη σχέση για να αποδεσμεύσουν τη δυνατότητα ανάπτυξης τους και να γίνουν το άτομο, που επιλέγουν οι ίδιοι να είναι.
Η προσέγγιση αυτή εναποθέτει τη κύρια ευθύνη για την διαδικασία της θεραπείας στον πελάτη. Οι πελάτες έρχονται αντιμέτωποι με την ευκαιρία να αποφασίσουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους και να έρθουν σε συμφωνία με την προσωπική τους δύναμη. Οι γενικοί στόχοι της θεραπείας είναι το άτομο να γίνει περισσότερο ανοιχτό στην εμπειρία, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, να αναπτύξει μια εσωτερική πηγή αξιολόγησης και να γίνει περισσότερο πρόθυμο να συνεχίσει τον αγώνα του για προσωπική ανάπτυξη. Οι πελάτες είναι εκείνοι που επιλέγουν τις δικές τους αξίες και τους δικούς τους στόχους.
